POW WOW!

Bir haftalik aradan sonra tekrar merhaba.

Basliktan da anlayacaginiz gibi, bu cumartesi gunu sira disi bir aktiviteye katildik. Nedir POW WOW? diyorsunuz degil mi? Pow wow, Amerikan yerlilerinin, bir araya gelip, dans edip, sarki soyleyip, eski arkadaslari ile bir araya geldikleri, yeni arkadaslar edindikleri bir zaman dilimiymis. Biz de Discovery Parkta 21.si duzenlenen Yillik Kizilderili Gunune katildik bu cumartesi.

Aslinda maceramiz komik basladi. Sabah Atilla bugun boyle bir sey varmis bir baskana dedi. Baktim "aaa Discovery Parktaymis " dedim-cok iyi biliyorum ya, daha once 3 kere gitmistik-ve mesaji kapatip yola ciktik. Her zaman park ettigimiz yere geldigimizde fazlaca araba bulunmamasi garip geldi. Atilla'ya "allah beni acaba haftaya miydi ben hic tarihe falan bakmadim" dedim. Sonra Atilla'nin aklina etkinligin yapilacagi yerin parkin kuzey tarafinda oldugu geldi. Biz ise guney taraftaydik. Basladik yurumeye.. yarim saatlik yuruyusten sonra sarkilari duymaya basladik. Ama bu yarim saatlik yuruyus orman icinden arada sirada gorunen deniz manzarasi ile olunca oldukca keyifli oldu:)

Ben her zaman kendimi yakin hissetmisimdir kizilderililere. Buraya geldigimden beri de hep gercek bir torene katilmak istemistim. Pow wow alanina adim atar atmaz renk cumbusu ile karsilastik. Meydan da cember olusmus, sarkilar soylenmeye baslamisti, danslar da arkasindan geldi. Bu Pow Wow alanin etrafinda da standlar kurulmus el yapimi takilar, esyalar, kiyafetler satiliyordu.

Inanilmaz bir renk cumbusu.

Her bir takinin, rengin bir anlami vardi mutlaka.

Iste Pow Wow alani.

Degisik aksesuarlar, muzik aletleri, susler vardi.

En cok dikkatimi seken ayaklarinda ve bacaklarin, gorunur halde ya da gizli ziller, cingiraklar, ses yapici malzemeler bulunmasiydi. Dans ederken muzige boyle eslik ediyorlardi.

Turumuzun ortasinda ben bir Soman yedik, boyle pisiriyorlardi.

Burasi da Sef Seattle Klubu standi. Brosurlerini aldim. Inceleyecegim bakalim.

Yaslilar Kizilderililerde cok onemlidir, siz de bilirsiniz eminim. Bu yazi onun cok guzel bir ornegi bence. " Sadece yaslilar, lutfen."

Kafasinda siyah peruk olanin kabile buyucusu olabilecegini dusunduk.

Cember halinde muzik esliginde dans ederek donuyorlar. Muzik kesildiginde ise orada durup yanlarinda kim varsa sohbet ediyorlar.

Yorulanlar aksesuarlarini cikartip dinleniyor. Resimdeki iki kisinin baba ogul oldugunu dusunuyorum.

Evet bir arada her ne kadar tezat dursak da. Resim cektirmek istedim.

Evet dunku saskinligimdan sonra, simdi ekleye bildim fotografi. Bu Kizilderili amca daha ciddi gorunuyor degil mi?

Rainier Amca :)

Tekrar Merhaba,

Bir hafta ara verince geri kaldim tabiki, o yuzden arka arka yaziyorum. Az sonra goreceginiz resimlerde dun gittigimiz Mount Rainier'den. Yani benim degimimle Rainier Amca. Kendisi hali hazirda hala aktif olan bir yanardag. Ama en son 150 yil once patlamis.

Uzun suredir Murat ve Hulya ile gorusemiyorduk. Sonunda cumartesi gunu ziyarete gittik, cok keyifli bir aksam gecirdik. Nefis bir Thai restoranina goturduler bizi. Harikaydi.

Ayrilirken pazar gunu Mount Rainier' a gidecegiz isiniz yoksa birlikte gidelim dediler. Biz de uzun suredir istiyorduk gitmeyi. Ben biraz yaramazlik yaparak dersimi astim ama deydi vallahi :)

Cocuklar sabah erkenden geldiler. Sirin, kirmizi, yeni Tostoslari ile yola ciktik. Yaklasik 1 saat 45 dakikalik bir yolculuktan sonra parkin girisine ulastik. Rainier daginin 3 ayri giris noktasi var biz Nisqually Girisinden girdik parka. Ulasmak istedigimiz yer, Paradise denilen bu giristen gecip arabayla gidebileceginiz en son noktaydi. Longmire denilen ziyaretcilerin kalabilecekleri hotel ve bungolov benzeri yerlerin oldugu bolgeye geldik once. Buradan Paradise’ a otobusler vardi. Biz de onunla cikmaya karar vermistik zaten. Yaklasik 35-40 dakika suren bir yolculuktan sonra, motorlu araclarla ulasabilecegimiz en son noktaya geldik. Manzara nefisti. Bu noktadan itibaren bir suru yuruyus yolu vardi. Secim sadece sizin gucunuze, performansiniza ve amaciniza bagliydi. Bizim hem zamanimiz cok yoktu, hem de benim cok yururyebilecek halim yoktu baslangicta. Niye halim yoktu, cunku park sinirlarina girer girmez hapsirmaya basladim ve bu beni cok yordu. Ustune, sanirim dagdaki oksijen orani nedeni ile nefesim agirlasti. Ama butun bunlara pabuc birakilir mi onca guzellik icinde. Tabiki hayir. Atilla sonunda selale gorebilecegimiz 35-40 dakikalik yuruyus mesafesinde olan yolu onerdi, biz de hadi gidelim dedik. Iyiki gitmisiz harikaydi.

Hem Hulya ve Murat' la birlikte olduk, hem de cok keyifli bir gun gecirdik. Az sonra fotograflardan da anlayacaksiniz zaten. Hadi gelin beraber gidelim Rainier Amcaya.

Parkin icine girdikten sonra dagi gordugumuz ilk nokta.Yanimizda dere akiyor arkada dag.

Burasi Longmire. Araba ile geldigimiz son nokta. Burasi danisma olarak kullanilan bina. Ama bana daha cok Ayi Yogi cizgi filmindeki korucunun evini hatirlatti :)

Otobuse bindigimiz yerden Rainier'in gorunusu.

Aslinda tam olarak buradan, Eski Benzin Pompasinin onunden bindik otobuse.

Otobusteyken heyecanlanip bir suru fotograf cektim. Ama bunlari blogg'a yukleyince farkettimki zaten aynisindan otobusten inence de cekebilirmisim :)

Bakin asagi yukari ayni uzaklikta. Burasi Paradise kamp bolgesi. Motorlu aracla gelebileceginiz son nokta.

Bu daglarda iki efe varmis Muttican ile Atican :)

Iste tirmanmaya basladik.

Cok guzel cicekler vardi.

Baksaniza nasil guzeller degil mi?

Selaleye ulastigimizda bizi hoc bir supriz bekliyordu. Korkulugun ustune kazinmis isimler :)

Su guzellige bakin, cagil cagil cagliyor.

Kendimizi sulara attik. Sacima dag suyu surersem belki iki tel daha cikar dedim :)

Iki gram kar gorduk keyiflendik vallahi. Bi de hava boyle sicak olunca.

Gezimiz sirasinda dikkatimizi ceken hepimizin elinde bir makina olmasiydi. Butun geziyi hicbir sey kacirmadan goruntuledik insallah :)

Artik donerken bizi hos bir supriz bekliyordu. Ceylan... bir de poz verdi serseri...

Arlington Ucak Fuari

Merhabalar,

Baslikta kisaca ismini yazdigim, ama acik adi; Kuzeybati Deneysel Ucus Araclari Birligi Ucus ve Hava Sporlari Kongresi olan, ufff yazdim vallahi... :), etkinlik cercevesinde Arlington' da duzelenen gosterileri izlemeye gittik gecen haftasonu. Ne Atilla' nin ne de benim cok halimiz yoktu ama yine de hadi bugun son gununleri hadi gidip bir bakalim dedik. Arlington bize yaklasik 1,5 saat uzaklikta bir sehir. Isimizi zorlastiran etkenlerden birisi hava sicakligi oldu, nefes alamiyorduk. Yine de hicbir olumsuz kosul guzel bir gun gecirmemizi engelleyemedi :)

Atilla' nin soyledigi gibi yavas hareket ederek, minimum enerji harcayip maksimum keyif cikarttik :)

Ikinci dunya savasindan kalma ucaklar vardi. Hava gosterileri yapildi. Artik ayrilmak uzere iken 2. dunya savasindan kalma bir Alman ucagi gosteri yapiyordu. Gerci ona gosteri yapiyor demek dogru olmaz sanirim :) saatte 35 mil hizla ucuyordu. Asagidan bakinca sanki havada asiliymis gibi hissediyordunuz.

Anlayacaginiz cok keyifli bir gundu. Canim kocam cikolata fabrikasindaki cocuk gibi mutluydu. Iste bu guzel gunden birkac fotograf....

Her bir ucak ayri guzellikteydi.

Canim kocam inceleme turlarinda.

Hicbir seyi kacirmamak lazim. Atilla' nin arkasinda gordugunuz kisim gosteri alaninin sadece kucuk bir parcasi. Ucsuz bucaksiz bir alanda yapildi fuar.

Ikisi de cok sirin degil mi?

Peki buna ne demeli?

Kirmizi ucak, yeni sacim ve ben

Sanki deniz kenarindayizda muza binmek icin surada siraya girin diyor :) Evet $40' a bu keyifli ucaklarla ucma sansiniz vardi fuarda.

Bu da cekerken cok da emin olamadigim, ama eve gelince baktigimda cok begendigim gosteri yapan ucaklarin gokyuzune yaptiklari resimlerin fotograflari.

Ne yapacaklar dersiniz?

Birbirlerine o kadar yakin ucuyorlardi ki...

Azicik ortaya cikti sanirim.

Evet 8 yaptilar

Baseball Macina Gittik :)

Merhabalar,

Temmuz ayinin ilk blog yazisina hosgeldiniz. :) Ilk yazim aslinda haziran ayinin son gunu yaptigimiz bir aktiviteye ait. Bakin ne yaptik

Bir bilet aldik, Seattle'in baseball takimi Mariners'in macina. Colorado Rockies' lere karsi oynayacaklardi. az sonra stadi gosterecegim size. En ustten seyretmek isterseniz $7 yetiyor bu is icin. Ama arkadaslar sagolsun biz aliriz siz bize odersiniz demislerdi bilet parasini. Bir baktik ki $38 kisi basi. Sahanin kenarina yakin bir yerden seyrettik ama sanirim sadece bir kez yapilabilecek bir aktiviteydi :)

Atilla'nin Boeing'den arkadasi Tim, Esi Barb, Ogullari Alex ve kizlari Cassedy. Aslinda mac bahane asil amac oturup sosisli yemek :) Stadin icinde fiyatlar yuksek oldugu icin girmeden yedik hot doglari :)

Sahanin bu kadar yakininda degildik ama, inip bu resmi cekecek kadar yakindik. Bu geyik kisisi bizim takimin maskotu (bak bak bana bak, hemen bizim takim oldu:)

Madem geldiniz, o zaman hosgeldiniz :) kocaman bir panoya yazmislar bu guzel duygularini :)

Sahada oynarken boyle bir goruntu oluyor. $7 olan yerler en ustte gorulen siralar. Oldukca uzak sahaya. Ama insanlar oradan bilet alip mac ilerledikce asagidaki bos yerlere dogru iniyorlarmis. Baseball aslinda sikici gorunen bir spordu. Ama azicik kurallarini ogrenip seyredince cok da sikici olmadigini gordum. Her takim 9'ar oyun oynuyor. Her oyunda 3 er batter (topa vuran kisi) oynuyor _sanirim :)_ Bu oyunda berabere kalmak diye bir durum yokmus, herhangi birisi one gecene kadar mac devam ediyormus. Artik Allah ne verdiyse :)

Bu minicik gozuken sporcu kisi Ichiro Suzuki, Mariners'in en mesur oyuncusu. Benim de maca gitmeden once tanidigim tek kisi :)

Bu oyunun var olus sebebi bence yemek icmek :) Ben de ilk kez burada Dippin' dots denedim mesela (bircok acidan ilk oldu bu mac benim icin). Kucuk domdurma parcalari, ancak dondurmadan daha soguk, buz kivaminda. Ilk agziniza aldiginizda cok soguk geliyor, ama benim yedigim vanilyali olani tamamen A.O.C. dondurmasi kivamindaydi. Ozlemisim iyi oldu.

Mac sirasinda yiyecek, icecek almak ya da ihtiyac gidermek icin yerinizden kalktiginizda, isinizi bitirip yerinize donmeniz sizin isteginize bagli degil. Nedemek mi simdi bu? Soyle bir sey, merdivenlerin basinda duran gorevli yukarida duran levhayi tutuyor elinde, bunu goren kisilerden biri bile onu ittirip kaktirip yerine gitmeye calismiyor. Ne mi diyor yazida: Yerinize donmeden once, diger izleyicilerimize saygi geregi lutfen bu atisin bitmesini bekleyin, tesekkurler, yaziyor. Inanilacak gibi degil.... Bu fotografi cekerken levhayi tutan gorevli tuhaf tuhaf bakinca, ben de aciklama yapma geregi duydum; 'ilk baseball macimiz lebha ilginc geldi' dedim. Gorevli neredensiniz dedi; ' Turkiye' diyince de, 'a benim oglum 2 yil kaldi orada' askermis oglu 'sonra 5 yil Almanya' da kaldi' dedi. Birbirimize iyi gunler diyerek ayrildik. Ancak gorevli amca oyunun sonunda yanima gelip bir tomar baseball karti verdi bana bu sohbet sebebiyle :) guzel bir ani oldu. Ama tabiki kartlar Alex' e gitti :)

Bu da aciklamali ekran diyebilecegimiz dev pano. Yok yok ustunde. Sadece maci gostermiyor, istatistik veriyor, reklam yapiyor....

Barb oyunun kurallarini anlamam da oldukca yardimci oldu sagolsun. Ancak ben fazlaca heyecanlanip Mariners' a "Booooooooo" diye bagirinca inanamadi. Nasil yani? demeden edemedi :) Ne yapayim bir mac seyrederken heyecanlaniyorum ve dayanamiyorum yenilmeye. Niye baseball maci diye sormayin ne maci oldugu onemli degil bulundugum yerin takimi yeniliyorsa sinir oluyorum :) Deli miyim neyim :)

Seyirciye gelince, hic de alisik olmadigimiz bir seyirci vardi. Yiyip, icip uslu uslu maci seyrettiler. Tek hareket Meksika dalgasiydi :)

2-0 yenilip kos kos eve donerken seker bir amca ben Atilla'nin resmini cekerken "isterseniz ikinizi birlikte cekeyin" dedi, sanirim esiydi o da "aslinda makinanizi calmak icin soyluyor" dedi, gulusmeler sirasinda nadir bri arada fotograflarimizdan birini cektirmis olduk :)

Saat gece 9.00 civarinda ama hava bir turlu kararmak bilemiyor yazin bu sehirde. Bakin hala aydinlik gorunuyor. Sanirim 9.30 civarinda karariyor hava. Ama benim hic sikayetim yok. Toru topu 2 ay suruyoruz bu keyfi.

Iste bir cuma gecesi gecirdik. Mariners, ayni takimla cumartesi ve pazar gunu de oynadi. Cumartesi kazanmis, pazar kaybetmis. Ne yapalim bize de kaybettikleri mac rast geldi. Eylulde de Amerikan futbolu sezonu baslayacakmis, o zaman da o macla ilgili gozlemlerimi aktaririm insallah. Saglicakla kalin..........................